بازنشر خبر:
خبرگزاری مهر گزارش می‌دهد؛
حال و هوای شب‌های رمضان امامزاده اسماعیل (ع)
برای ما که یک سال و خرده‌ای است همه چیز از ما دریغ شده همین یک ساعت یک ساعت‌های روضه و هیئت و مناجات، با تمام فاصله‌ها و رعایت پروتکل‌هایش هم غنیمت است…
خبرگزاری مهر؛ مجله مهر_مرضیه کیان: نیم ساعت زودتر از شروع مراسم به امامزاده آمدم. امامزاده اسماعیل در گوشه‌ای دنج از پارک زرگنده در منطقه ۳ تهران آرام گرفته؛ روزگاری که قلهک و زرگنده بافت روستایی داشت، امامزاده اسماعیل تنها زیارتگاه نزدیک به محل سکونت اهالی بود که در روز چندین بار به آنجا سر می‌زدند. آستان امامزاده اسماعیل (ع) فاصله زیادی با امامزاده صالح (ع) در میدان تجریش نداشت و بسیاری از زائران بعد از زیارت امامزاده صالح (ع) به آنجا می‌رفتند. امامزاده اسماعیل (ع) از نوادگان امام زین‌العابدین (ع) است. شجره‌نامه ایشان روی تابلوی بزرگی نوشته شده و در داخل حرم نصب شده که در آن تاریخ وفات این بزرگوار سال ۸۵۰ قمری قید شده است.
قدمت بنای امامزاده که بر ۱۸ ستون استوار است، به ۱۵۰ سال پیش می‌رسد. نمای بیرونی امامزاده از سال ۱۳۳۰ به این طرف تغییری نکرده و فقط ترمیم و بازسازی شده است و تزئینات داخلی نیز به همان صورت ابتدایی باقی مانده است.
ساعت ۱۱ شب مراسم مناجات‌جوانی شروع می‌شود، ولی حیف است که از هوای شب‌های بهاری پارک زرگنده غافل شد؛ خنکایی که از وزش باد لابلای برگ‌های درخت زبان‌گنجشک اطراف امامزاده به صورتت می‌خورد عجیب حال‌خوب‌کن است. وجود مقبره ۵ شهید گمنام در جوار امامزاده هم فرصت خوبی است تا زمان باقی مانده تا شروع مراسم را سر مزارشان خلوت کنی؛ روی سنگ مزارشان بزرگ نوشته شده «شهید گمنام»، بیشترشان در عملیات خیبر به شهادت رسیدند و نهایتاً سنشان بیشتر از ۲۰ سال نبوده! راستی ما در ۱۹ یا ۲۰ سالگی دغدغه‌هایمان غیر از عدد رتبه کنکور و امرار معاش چیز دیگری هم بود؟!
یکی از اهالی محل می‌گوید: «اینجا محل اعزام رزمندگان در دوران دفاع مقدس بوده» بی‌دلیل نیست که تصاویر شهدا سراسر ستون‌های معراج‌الشهدا را آذین بخشیده؛ رزمندگان این منطقه از اینجا رهسپار جبهه‌ها شده بودند.
اندک اندک جمع مستان می‌رسند